Septische Shock
Septische shock valt onder de distributieve vorm van shock. Bij distributieve shock wordt het bloed verkeerd verdeeld in het lichaam. Er ontstaat vasodilatatie welke hypotensie veroorzaakt met als gevolg dat het bloed niet meer goed wordt rondgepompt.
Septische shock valt onder de distributieve vorm van shock. Bij distributieve shock wordt het bloed verkeerd verdeeld in het lichaam. Er ontstaat vasodilatatie welke hypotensie veroorzaakt met als gevolg dat het bloed niet meer goed wordt rondgepompt.
Septische shock is één van de ernstigste complicaties van sepsis. Meestal is er zowel een ernstige disfunctie van het hart als van de microcirculatie (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017). Het gaat om een ernstige situatie van weefselhypoperfusie veroorzaakt door een systemische ontstekingsreactie. Hierdoor ontstaat een verminderde microcirculatie en cytopathische hypoxie welke op zijn beurt weer een intense hypovolemie, vasodilatatie en hartinsufficiëntie veroorzaakt. De fysiologie van septische shock is te wijten aan toegenomen ongevoeligheid voor vochtverlies, wijziging van de veneuze capaciteit en vasculaire lekkage die resulteert in het genereren van “relatieve hypovolemie”. (Worapratya & Wuthisuthimethawee, 2019)
Ondanks therapeutische innovaties blijft de mortaliteit door sepsis zeer hoog. De belangrijkste doodsoorzaken bij deze patiënten zijn refractaire multi-orgaanfalen en hypotensie. Een vroegtijdige start van de behandeling is dus van cruciaal belang, aangezien een vertraging kan leiden tot een multi-orgaanfalen. (Rello et al., 2017) Vloeistofresuscitatie wordt aanbevolen als eerste prioriteit om septische shock te behandelen maar is onvoldoende. Er is ook een continue therapie met vasopressoren noodzakelijk. (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017; Worapratya & Wuthisuthimethawee, 2019)
Ondanks therapeutische innovaties blijft de mortaliteit door sepsis zeer hoog. De belangrijkste doodsoorzaken bij deze patiënten zijn refractaire multi-orgaanfalen en hypotensie. Een vroegtijdige start van de behandeling is dus van cruciaal belang, aangezien een vertraging kan leiden tot een multi-orgaanfalen. (Rello et al., 2017) Vloeistofresuscitatie wordt aanbevolen als eerste prioriteit om septische shock te behandelen maar is onvoldoende. Er is ook een continue therapie met vasopressoren noodzakelijk. (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017; Worapratya & Wuthisuthimethawee, 2019)
Multi-orgaanfalen
Bij lokale infecties wordt de focus gecontroleerd door een normale ontstekingsreactie van de gastheer. Wanneer deze reactie echter ontregeld is, leidt dit tot uitval van de macro- en microcirculatie waardoor enkelvoudig of multi-orgaanfalen (MOF) ontstaat. De longen, nieren en het cardiovasculair systeem zijn de meest aangetaste organen bij sepsis en septische shock. (Berg & Gerlach, 2018) De ernst van de orgaandisfunctie heeft een prognostische waarde en in de praktijk wordt deze vaak geclassificeerd a.d.h.v. de SOFA score (Greco et al., 2017).
Bij lokale infecties wordt de focus gecontroleerd door een normale ontstekingsreactie van de gastheer. Wanneer deze reactie echter ontregeld is, leidt dit tot uitval van de macro- en microcirculatie waardoor enkelvoudig of multi-orgaanfalen (MOF) ontstaat. De longen, nieren en het cardiovasculair systeem zijn de meest aangetaste organen bij sepsis en septische shock. (Berg & Gerlach, 2018) De ernst van de orgaandisfunctie heeft een prognostische waarde en in de praktijk wordt deze vaak geclassificeerd a.d.h.v. de SOFA score (Greco et al., 2017).
Acute Respiratory Distress Syndrome
Acute respiratory distress syndrome (ARDS) wordt gedefinieerd als hypoxemie in combinatie met bilaterale infiltraten zichtbaar op een thoraxfoto, welke niet verklaard kunnen worden door hartfalen (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017). ARDS is een van de ernstigste complicaties van sepsis en wordt gekenmerkt door een verhoogde alveolair-capillaire barrièrepermeabiliteit, longoedeem en ernstig hypoxemie. Deze patiënten hebben vaak nood aan invasieve mechanische ventilatie. De standaard therapie omvat dan ook longprotectieve ventilatie zodat longtrauma's die ontstaan door een te hoge druk in de alveolen kunnen gereduceerd worden. Dit soort barotrauma is gecorreleerd met een verhoogde ontsteking en een slechtere prognose. Leukocyten en trombocytenrecrutering, intravasculaire stolling, endotheliale schade, verlies van surfactant, oxidatieve stress, zijn allemaal mechanismen die ernstige longschade bij sepsis patiënten veroorzaken. Post mortem biopsies van overleden ARDS patiënten hebben een overmaat aan trombocyten- en neutrofielenafzetting in de pulmonale vaten aangetoond. (Greco et al., 2017)
Acute respiratory distress syndrome (ARDS) wordt gedefinieerd als hypoxemie in combinatie met bilaterale infiltraten zichtbaar op een thoraxfoto, welke niet verklaard kunnen worden door hartfalen (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017). ARDS is een van de ernstigste complicaties van sepsis en wordt gekenmerkt door een verhoogde alveolair-capillaire barrièrepermeabiliteit, longoedeem en ernstig hypoxemie. Deze patiënten hebben vaak nood aan invasieve mechanische ventilatie. De standaard therapie omvat dan ook longprotectieve ventilatie zodat longtrauma's die ontstaan door een te hoge druk in de alveolen kunnen gereduceerd worden. Dit soort barotrauma is gecorreleerd met een verhoogde ontsteking en een slechtere prognose. Leukocyten en trombocytenrecrutering, intravasculaire stolling, endotheliale schade, verlies van surfactant, oxidatieve stress, zijn allemaal mechanismen die ernstige longschade bij sepsis patiënten veroorzaken. Post mortem biopsies van overleden ARDS patiënten hebben een overmaat aan trombocyten- en neutrofielenafzetting in de pulmonale vaten aangetoond. (Greco et al., 2017)
Diffuse intravasale stolling
Ongeveer 80% van alle septische patiënten heeft een zekere mate van coagulopathie (Greco et al., 2017). Diffuse intravasale stolling (DIS) is een aandoening waarbij er sprake is van een ongecontroleerde systemische activering van de stollingscascade die leidt tot stollingsfactorconsumptie en microvasculaire trombose. Enkele mogelijke complicaties zijn onder andere trombotische en hemorragische gebeurtenissen. (Greco et al., 2017; Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017) Tot nu toe is er nog geen specifieke behandeling vastgesteld en het behandelen van een DIS-complicatie kan zeer uitdagend zijn in acute fases van sepsis. Dit maakt dat het sterftecijfer erg hoog is. Verschillende antistollingsbehandelingen zijn bestudeerd in klinische studies zonder enige verbetering in het sterftecijfer. Trombocyten spelen een belangrijke rol in de normale hemostase en stabiliseren het stolsel op endotheelniveau. Tijdens de ontstekingsfase fungeren de trombocyten als versterkers voor de activering van de stollingsfactor en celrekrutering. (Greco et al., 2017)
Ongeveer 80% van alle septische patiënten heeft een zekere mate van coagulopathie (Greco et al., 2017). Diffuse intravasale stolling (DIS) is een aandoening waarbij er sprake is van een ongecontroleerde systemische activering van de stollingscascade die leidt tot stollingsfactorconsumptie en microvasculaire trombose. Enkele mogelijke complicaties zijn onder andere trombotische en hemorragische gebeurtenissen. (Greco et al., 2017; Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017) Tot nu toe is er nog geen specifieke behandeling vastgesteld en het behandelen van een DIS-complicatie kan zeer uitdagend zijn in acute fases van sepsis. Dit maakt dat het sterftecijfer erg hoog is. Verschillende antistollingsbehandelingen zijn bestudeerd in klinische studies zonder enige verbetering in het sterftecijfer. Trombocyten spelen een belangrijke rol in de normale hemostase en stabiliseren het stolsel op endotheelniveau. Tijdens de ontstekingsfase fungeren de trombocyten als versterkers voor de activering van de stollingsfactor en celrekrutering. (Greco et al., 2017)
Acute nierinsufficiëntie
Acute nierinsufficiëntie is een veel voorkomende complicatie van sepsis welke wordt veroorzaakt door leucocyteninfiltratie in de nieren. P-selectine is betrokken bij het recruteren van leucocyten. Door deze infiltratie te verminderen, vermindert ook het nierletsel. Dit is mogelijk door P-selectine te blokkeren door neutrofielen te recruteren. (Greco et al., 2017) Kenmerkend voor deze aandoening is een verminderde urineproductie en een stijging van de serumcreatinineconcentratie. Vaak is nierfunctievervangende therapie noodzakelijk. (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017)
Acute nierinsufficiëntie is een veel voorkomende complicatie van sepsis welke wordt veroorzaakt door leucocyteninfiltratie in de nieren. P-selectine is betrokken bij het recruteren van leucocyten. Door deze infiltratie te verminderen, vermindert ook het nierletsel. Dit is mogelijk door P-selectine te blokkeren door neutrofielen te recruteren. (Greco et al., 2017) Kenmerkend voor deze aandoening is een verminderde urineproductie en een stijging van de serumcreatinineconcentratie. Vaak is nierfunctievervangende therapie noodzakelijk. (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017)
Cardiomyopathie
Bij ongeveer 80% van de septische patiënten werd een sepsis geïnduceerde hartafwijking aangetoond welke vaak geneest binnen 7 tot 10 dagen. (Greco et al., 2017)
Bij ongeveer 80% van de septische patiënten werd een sepsis geïnduceerde hartafwijking aangetoond welke vaak geneest binnen 7 tot 10 dagen. (Greco et al., 2017)
Andere
Ook de hersenfunctie kan aangetast zijn wat zich uit in coma of delier. Tot slot zijn ileus en relatieve bijnierschorsinsufficientie bekende complicaties van sepsis. (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017)
Ook de hersenfunctie kan aangetast zijn wat zich uit in coma of delier. Tot slot zijn ileus en relatieve bijnierschorsinsufficientie bekende complicaties van sepsis. (Wiersinga, van Zanten, Kaasjager, & van der Poll, 2017)